15 Haziran 2013 CUMARTESİ
|
Resmî Gazete
|
Sayı
: 28678
|
YÖNETMELİK
|
||
Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığından:
BİYOLOJİK ETKENLERE MARUZİYET
RİSKLERİNİN ÖNLENMESİ
HAKKINDA YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE
1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, çalışanların işyerindeki biyolojik
etkenlere maruziyetinden kaynaklanan veya kaynaklanabilecek sağlık ve güvenlik risklerinin önlenmesi ve bu risklerden korunmasına dair asgari hükümleri düzenlemektir.
Kapsam
MADDE
2 – (1)
Bu Yönetmelik;
a) 20/6/2012
tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu kapsamına giren
işyerlerinde; çalışanların yaptıkları işlerden dolayı biyolojik
etkenlere maruz kaldıkları veya maruz
kalabilecekleri işleri,
b)
Biyolojik etkenle doğrudan çalışılmayan veya biyolojik etkenin kullanılmadığı ancak, çalışanların biyolojik etkene maruziyetine neden
olabilecek Ek–I’de yer alan işleri,
kapsar.
(2)
Maruz kalınan ve/veya kalınabilecek
etken, çalışanlar için tanımlanabilir
sağlık riski oluşturmayan grup 1 biyolojik etkenler sınıfında ise Ek–VI’nın birinci
paragrafında belirtilen hususlara uyulmak kaydı ile 9 uncu, 15 inci ve 18 inci maddeler
uygulanmaz.
Dayanak
MADDE
3 – (1) Bu Yönetmelik;
a) 6331
sayılı Kanunun 30 uncu
maddesi ile 9/1/1985 tarihli ve 3146 sayılı Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanunun 12 nci maddesine dayanılarak,
b)
Avrupa Birliğinin 18/9/2000 tarihli ve 2000/54/EC sayılı Konsey
Direktifine paralel olarak
hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE
4 – (1)
Bu Yönetmelikte geçen:
a)
Bakanlık: Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığını,
b)
Biyolojik etkenler: Herhangi bir enfeksiyona, alerjiye veya zehirlenmeye
neden olabilen, genetik olarak değiştirilmiş olanlar
da dâhil mikroorganizmaları,
hücre kültürlerini ve insan endoparazitlerini,
c) Hücre kültürü: Çok hücreli organizmalardan
türetilmiş hücrelerin in–vitro olarak
geliştirilmesini,
ç)
Mikroorganizma: Genetik materyali replikasyon veya aktarma yeteneğinde olan hücresel
veya hücresel yapıda
olmayan mikrobiyolojik varlığı,
ifade
eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Risk Düzeyi ve
Risklerin Belirlenmesi
Risk
düzeyi
MADDE
5 – (1) 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde tanımlanan
biyolojik etkenler, enfeksiyon risk düzeyine göre aşağıdaki 4 risk grubunda sınıflandırılır:
a) Grup
1 biyolojik etkenler: İnsanda hastalığa yol açma
ihtimali bulunmayan biyolojik etkenler.
b) Grup
2 biyolojik etkenler: İnsanda hastalığa neden olabilen, çalışanlara zarar
verebilecek, ancak topluma yayılma olasılığı olmayan,
genellikle etkili korunma veya tedavi imkânı bulunan biyolojik etkenler.
c) Grup
3 biyolojik etkenler: İnsanda ağır hastalıklara
neden olan, çalışanlar için ciddi tehlike oluşturan,
topluma yayılma riski bulunabilen ancak genellikle etkili
korunma veya tedavi imkânı olan biyolojik
etkenler.
ç) Grup 4
biyolojik etkenler: İnsanda ağır hastalıklara
neden olan, çalışanlar için ciddi tehlike oluşturan,
topluma yayılma riski yüksek olan
ancak etkili korunma ve tedavi yöntemi
bulunmayan biyolojik etkenler.
Risklerin
belirlenmesi ve değerlendirilmesi
MADDE
6 – (1) Biyolojik etkenlere maruz kalma riski
bulunan herhangi bir çalışmada, çalışanın sağlık ve güvenliğine yönelik herhangi bir riski değerlendirmek ve alınması gereken önlemleri
belirlemek için, çalışanın maruziyetinin türü, düzeyi ve süresi
belirlenir.
(2)
Birden fazla grupta yer alan biyolojik etkenlere maruziyetin söz konusu olduğu işlerde risk değerlendirmesi,
zararlı biyolojik etkenlerin tümünün oluşturduğu tehlike dikkate alınarak
yapılır.
(3)
Risk değerlendirmesi, çalışanın biyolojik
etkenlere maruziyet koşullarını etkileyebilecek
herhangi bir değişiklik olduğunda yenilenir.
(4)
Birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarında belirtilen risk değerlendirmesinde,
29/12/2012 tarihli ve 28512 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İş Sağlığı ve Güvenliği Risk Değerlendirmesi
Yönetmeliğinde yer
alan hükümler ile aşağıda sayılan hususlar dikkate alınarak risk değerlendirmesi
yapılır:
a) İnsan sağlığına zararlı olan
veya olabilecek biyolojik etkenlerin sınıflandırılması.
b)
Yetkili makamların, çalışanların sağlığını korumak için
biyolojik etkenlerin denetim altına alınması hakkındaki önerileri.
c) Çalışanların yaptıkları işler
sonucunda ortaya çıkabilecek hastalıklarla
ilgili bilgiler.
ç) Çalışanların yaptıkları işler
sonucunda ortaya çıkabilecek alerjik veya toksik etkiler.
d) Yaptıkları işle doğrudan bağlantılı olarak çalışanların
yakalandığı hastalıklar ile
ilgili bilgiler.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
İşverenlerin Yükümlülükleri
İkâme
MADDE
7 – (1) İşveren,
yapılan işin özelliğine göre zararlı biyolojik
etkenleri kullanmaktan kaçınır ve mevcut bilgiler ışığında, biyolojik etkenleri kullanım şartlarında durumuna uygun olarak çalışanların sağlığı için
tehlikeli olmayan veya daha az tehlikeli olanlar ile ikame eder.
Risklerin
azaltılması
MADDE
8 – (1) İşveren, işyerinde biyolojik etkenlere maruziyet riskinin
azaltılması için aşağıdaki önlemleri
alır:
a) Yapılan risk değerlendirmesi
sonucunda, çalışanların sağlık ve güvenliği için risk olduğu ortaya çıkarsa, çalışanların maruziyetini önler.
b)
Bunun teknik olarak mümkün olmadığı hallerde, yapılan
iş ve risk değerlendirmesi
dikkate alınarak, sağlık ve güvenlik yönünden yeterli korumayı sağlayacak şekilde, çalışanların maruziyet düzeyinin en aza indirilmesi için özellikle aşağıdaki önlemleri alır:
1)
Maruz kalan veya kalabilecek çalışan sayısı, mümkün olan en az sayıda
tutulur.
2) Çalışma prosesleri ve
teknik kontrol önlemleri, biyolojik etkenlerin ortama yayılmasını önleyecek
veya ortamda en az düzeyde bulunmasını sağlayacak şekilde düzenlenir.
3) Öncelikle toplu koruma önlemleri alınır veya maruziyetin başka yollarla önlenemediği durumlarda kişisel
korunma yöntemleri uygulanır.
4)
Hijyen önlemleri, biyolojik etkenlerin çalışma yerlerinden
kazara dışarıya taşınması veya sızmasının önlenmesi veya azaltılmasını sağlamaya
uygun olur.
5) Ek–II’de verilen
biyolojik risk işareti ile birlikte 23/12/2003 tarihli ve 25325 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Güvenlik ve
Sağlık İşaretleri Yönetmeliğinde yer alan ilgili diğer uyarı işaretleri de kullanılır.
6)
Biyolojik etkenleri içeren kazaların önlenmesine yönelik
plan hazırlanır.
7)
Gerektiğinde, kullanılan
biyolojik etkenlerin muhafaza edildikleri ortam dışında bulunup bulunmadığının belirlenmesi için 6331
sayılı Kanunun 30 uncu
maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendine göre yürürlüğe konulan Yönetmeliğe uygun ölçümler yapılır.
8) Atıkların, gerektiğinde uygun işlemlerden
geçirildikten sonra çalışanlar tarafından güvenli bir biçimde
toplanması, depolanması ve
işyerinden uzaklaştırılması, güvenli ve özel kapların kullanılması da dâhil uygun yöntemlerle
yapılır.
9)
Biyolojik etkenlerin işyeri içinde güvenli bir şekilde
kullanılması ve taşınması için gerekli düzenlemeler
yapılır.
Bakanlığın bilgilendirilmesi
MADDE
9 – (1) Risk değerlendirmesi
sonuçları, çalışanların sağlığı ve güvenliği yönünden risk bulunduğunu ortaya
koyuyorsa, Bakanlıkça istenmesi halinde,
işveren aşağıdaki konularda gerekli bilgileri çalışma ve iş kurumu il müdürlüğüne verir:
a) Risk
değerlendirmesinin sonuçları.
b) Çalışanların biyolojik etkenlere maruz kaldığı veya kalma ihtimali bulunan işler.
c)
Maruz kalan çalışan sayısı.
ç) İşyerinde iş sağlığı ve güvenliği hizmeti
sunan iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personelinin adı, soyadı, unvanı ve bu konudaki yeterliliği.
d) Çalışma şekli ve yöntemleri
de dâhil olmak üzere alınan koruyucu ve önleyici
tedbirler.
e) Çalışanların, grup 3 veya grup 4’te
biyolojik etkenlere ait fiziksel korumalarının ortadan kalkması sonucu
oluşacak maruziyetten korunması için yapılan acil eylem planı.
(2) İşveren, biyolojik etkenin ortama yayılmasına ve insanda ciddi
enfeksiyona veya hastalığa sebep olabilecek herhangi bir kaza veya olayı derhal Bakanlığa
ve Sağlık Bakanlığına bildirir.
(3) İşletmenin faaliyeti sona erdiğinde, 13 üncü maddesine göre düzenlenen biyolojik etkene maruz kalan çalışanların listesi ile 16 ncı maddeye göre
tutulan tüm tıbbi kayıtlar çalışma ve iş kurumu
il müdürlüğüne verilir.
Hijyen
ve kişisel korunma
MADDE
10 – (1) İşverenler, çalışanların biyolojik etkenlerle çalışmaya bağlı sağlık veya güvenlik riskleriyle karşılaştıkları bütün işlerde, aşağıdaki önlemleri alırlar:
a) Çalışanların, biyolojik etkenlerin bulaşma riskinin olduğu çalışma alanlarında yiyip içmeleri
engellenir.
b) Çalışanlara uygun
koruyucu giysi veya diğer uygun özel giysi
sağlanır.
c) Çalışanlara, göz yıkama sıvıları ve/veya cilt antiseptikleri de dahil, uygun ve
yeterli temizlik malzemeleri bulunan yıkanma ve
tuvalet imkanları sağlanır.
ç) Gerekli
koruyucu donanım ve ekipman, belirlenmiş bir yerde uygun olarak muhafaza edilir. Her
kullanımdan sonra ve mümkünse kullanımdan önce kontrol edilip temizlenir. Koruyucu donanım ve ekipman, kullanımından önce
bozuksa tamir edilir veya değiştirilir.
d) İnsan ve hayvan kaynaklı numunelerin
alınması, işlem yapılması ve incelenmesi yöntemleri
belirlenir.
(2)
Birinci fıkrada belirtilen koruyucu giysiler de dahil,
biyolojik etkenlerle kirlenmiş olabilecek iş giysileri ve koruyucu ekipman, çalışma alanından ayrılmadan önce çıkarılır ve diğer giysilerden ayrı bir
yerde muhafaza edilir. İşverence, kirlenmiş bu
giysilerin ve koruyucu ekipmanın dekontaminasyonu ve
temizliği sağlanır, gerektiğinde imha
edilir.
(3)
Birinci ve ikinci fıkralara göre alınan önlemlerin
maliyeti çalışanlara yansıtılmaz.
Çalışanların
eğitimi ve bilgilendirilmesi
MADDE
11 – (1) İşveren, işyerinde çalışanların ve/veya çalışan temsilcilerinin
uygun ve yeterli eğitim almalarını sağlar
ve özellikle aşağıda belirtilen konularda gerekli bilgi ve talimatları verir:
a) Olası sağlık riskleri.
b) Maruziyeti önlemek için alınacak önlemler.
c)
Hijyen gerekleri.
ç)
Koruyucu donanım ve giysilerin kullanımı ve giyilmesi.
d)
Herhangi bir olay anında ve/veya olayların önlenmesinde çalışanlarca yapılması gereken adımlar.
(2) Eğitim, biyolojik etkenlerle teması içeren çalışmalara başlanmadan önce
verilir. Değişen ve ortaya çıkan yeni risklere uygun olarak yenilenir. Gerektiğinde periyodik olarak tekrarlanır.
Özel
durumlarda çalışanın bilgilendirilmesi
MADDE
12 – (1) İşveren;
biyolojik etkenlerle çalışma sırasında oluşan ciddi
bir kaza veya olay durumunda veya grup 4 biyolojik etkenlerle yapılan çalışmalarda, işyerinde
asgari takip edilecek prosedürleri içeren yazılı talimatları sağlar ve mümkün olduğu
yerlerde uyarıları görünür şekilde
asar.
(2) Çalışanlar, biyolojik
etkenlerin kullanımı sırasında meydana gelen
herhangi bir kaza veya olayı, işyerinde görevli iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi veya işveren
veya işveren vekiline derhal bildirir.
(3) İşverenler, biyolojik etkenlerin ortama yayılmasından doğan ve insanda ciddi enfeksiyona ve/veya hastalığa neden olabilecek kaza veya olayı, çalışanlara ve/veya çalışan temsilcilerine derhal bildirir. İşverenler, kazanın
sebeplerini ve durumu düzeltmek için alınan önlemleri
de en kısa zamanda çalışanlara ve/veya çalışan temsilcilerine bildirir.
(4)
Her çalışan, 13 üncü maddede
belirtilen ve kişisel olarak kendisini ilgilendiren bilgilere ulaşma hakkına
sahiptir.
(5) Çalışanların ve/veya çalışan temsilcilerinin, çalıştıkları konu ile ilgili
ortak bilgilere ulaşabilmeleri sağlanır.
(6) İşverenler, 9 uncu maddenin birinci fıkrasında belirtilen bilgileri
istemeleri halinde çalışanlara ve/veya çalışan temsilcilerine verir.
Biyolojik
etkenlere maruz kalan çalışanların
listesi
MADDE
13 – (1) İşverenler, grup 3 ve/veya grup 4 biyolojik etkenlere
maruz kalan çalışanların listesini, yapılan işin türünü, mümkünse hangi biyolojik
etkene maruz kaldıklarını ve maruziyetler, kazalar ve olaylarla
ilgili kayıtları, uygun bir şekilde tutar.
(2) Bu
liste ve kayıtlar, maruziyet sona erdikten sonra en
az onbeş yıl saklanır; ancak aşağıda belirtilen enfeksiyonlara neden olabilecek
biyolojik etkenlere maruziyet söz konusu
olduğunda, bu liste, bilinen son maruziyetten sonra
en az kırk yıl boyunca saklanır:
a) Kalıcı veya gizli
enfeksiyona neden olduğu bilinen biyolojik etkenlere maruziyet.
b)
Eldeki bilgi ve verilere göre, seneler sonra
hastalığın ortaya çıkmasına kadar teşhis
edilemeyen enfeksiyonlara sebep olan biyolojik etkenlere maruziyet.
c)
Hastalığın gelişmesinden önce uzun kuluçka dönemi olan enfeksiyonlara sebep olan biyolojik
etkenlere maruziyet.
ç)
Tedaviye rağmen uzun süreler
boyunca tekrarlayan hastalıklarla sonuçlanan biyolojik etkenlere maruziyet.
d) Uzun
süreli ciddi hasar bırakabilen
enfeksiyonlara sebep olan biyolojik etkenlere maruziyet.
(3) İşyerinde görevli işyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı veya bu konuyla ilgili diğer sorumlu kişilerin
birinci fıkrada belirtilen listeye ulaşabilmeleri sağlanır.
Çalışanların
görüşlerinin
alınması ve
katılımının
sağlanması
MADDE
14 – (1) İşveren, bu Yönetmelikte
belirtilen konularda 6331 sayılı Kanunun 18 inci maddesine uygun olarak, çalışanların ve/veya temsilcilerinin görüşlerini alır ve katılımlarını sağlar.
Bakanlığa bildirim
MADDE
15 – (1) İşverenler, aşağıdaki biyolojik etkenlerin ilk kez kullanımında çalışma ve iş kurumu il müdürlüğüne ön bildirimde bulunur:
a) Grup
2 biyolojik etkenler.
b) Grup
3 biyolojik etkenler.
c) Grup
4 biyolojik etkenler.
(2) Bu
bildirim işin başlamasından en az otuz gün önce yapılır. Üçüncü fıkrasında belirtilen hususlar saklı kalmak kaydı ile
işveren, grup 4’te yer
alan her bir biyolojik etkeni veya geçici
olarak kendisinin yaptığı sınıflandırmaya göre grup 3’te yer
alan yeni bir biyolojik etkeni ilk defa kullandığında
da ön bildirimde bulunur.
(3)
Grup 4 biyolojik etkenlerle ilgili tanı hizmeti
veren laboratuarlar için,
hizmetin içeriği hakkında başlangıçta bildirimde bulunulur.
(4) İşyerinde bildirimi geçersiz
kılan, proses ve/veya işlemlerde
sağlık veya güvenliği önemli ölçüde etkileyecek büyük değişiklikler olduğunda,
bildirim yeniden yapılır.
(5)
Birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarda sözü edilen
bildirim;
a) İşyerinin unvan ve adresini,
b) İşyerinde iş sağlığı ve güvenliği hizmeti
sunan iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personelinin adı, soyadı, unvanı ve bu konudaki yeterliliğini,
c) Risk
değerlendirmesinin sonucunu,
ç)
Biyolojik etken türlerini,
d) Öngörülen korunma ve önleme
tedbirlerini,
içerir.
Sağlık
gözetimi
MADDE
16 – (1) Biyolojik etkenlerle yapılan çalışmalarda işveren çalışanların, çalışmalara başlamadan önce ve işin devamı süresince düzenli aralıklarla sağlık gözetimine tabi tutulmalarını sağlar.
(2) Yapılan risk değerlendirmesi, özel koruma önlemleri
alınması gereken çalışanları tanımlar.
(3)
Maruz kaldıkları veya kalmış olabilecekleri biyolojik etkene karşı henüz bağışıklığı olmayan çalışanlar için gerektiğinde, Sağlık Bakanlığının işyerinin bulunduğu ildeki
yetkili birimleri ile işbirliği içinde uygun aşılar yapılır.İşverenler, aşı bulundurduklarında Ek-VII’de belirtilen
hususları dikkate alır.
(4)
Bir çalışanın, maruziyete bağlı olduğundan kuşkulanılan bir enfeksiyona ve/veya hastalığa yakalandığı saptandığında, işyeri
hekimi, benzer biçimde maruz kalmış diğer çalışanların da aynı şekilde sağlık gözetimine tabi tutulmasını sağlar. Bu
durumda maruziyet riski yeniden değerlendirilir.
(5) Sağlık gözetiminin yapıldığı bu durumlarda, kişisel tıbbi kayıtlar, maruziyetin son bulmasından sonra en az 15 yıl süre ile saklanır. 13. maddenin ikinci fıkrasında belirtilen özel durumlarda kişisel tıbbi kayıtlar
bilinen son maruziyetten itibaren kırk yıl süre ile saklanır.
(6) İşyeri hekimi her bir çalışan için alınması gerekli koruyucu ve önleyici tedbirler ile ilgili olarak önerilerde bulunur.
(7) Maruziyetin sona
ermesinden sonra yapılacak herhangi bir sağlık gözetimi ile ilgili
olarak çalışanlara gerekli bilgi
ve tavsiyeler verilir.
(8) Çalışanlar, kendileriyle
ilgili sağlık gözetimi sonuçları hakkında bilgi
edinebilir ve ilgili çalışanlar veya işveren, sağlık gözetimi sonuçlarının gözden geçirilmesini
isteyebilir.
(9) Çalışanların sağlık gözetimi ile ilgili
hususlar Ek-IV’te verilmiştir.
(10)
Biyolojik etkenlere mesleki maruziyet sonucu meydana gelen her
hastalık veya ölüm vakaları Bakanlığa bildirilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Özel Hükümler
Tanı laboratuvarları dışında
kalan insan sağlığı ve
veterinerlikle ilgili hizmetler
MADDE
17 – (1)
Tanı laboratuarları dışında kalan, insan sağlığı ve veterinerlik hizmeti verilen işyerlerinde risk değerlendirmesi
yapılırken, aşağıdaki hususlara özellikle dikkat edilir:
a)
Hasta insanlarda veya hayvanlarda ve onlardan alınan maddelerde ve örneklerde biyolojik etkenlerin varlığı hakkındaki belirsizlikler.
b)
Hasta insanlarda veya hayvanlarda ve onlardan alınan maddelerde ve örneklerde var olduğu
bilinen veya var olduğundan şüphe
edilen biyolojik etkenlerin oluşturduğu tehlike.
c) İşin doğasından kaynaklanan riskler.
(2) Çalışanları sağlık ve güvenlik yönünden korumak için aşağıdaki hususları da
içeren uygun önlemler
alınır:
a)
Uygun dekontaminasyon ve dezenfeksiyon yöntemlerinin belirlenmesi.
b)
Biyolojik etkenlerin bulaştığı atıkların risksiz bir şekilde
işlenmesini ve ortadan kaldırılmasını sağlayacak uygun yöntemlerin
kullanılması.
(3)
Grup 3 veya grup 4 biyolojik etkenlerle enfekte olan veya olduğundan şüphelenilen
hasta insanların veya hayvanların bulunduğu izolasyon yerlerinde, enfeksiyon riskini en aza
indirmek için, Ek-V’in (A)
sütununda belirtilen önlemler
alınır.
Endüstriyel işlemler, laboratuarlar ve
hayvan barınakları için özel önlemler
MADDE
18 – (1)
Teşhis laboratuarları da dahil, laboratuarlarda ve
grup 2, grup 3 ve grup 4 biyolojik etkenlerle
bilhassa enfekte edilmiş veya
bunları taşıyan veya
taşıdıklarından şüphe
edilen laboratuar hayvanlarının barınaklarında aşağıdaki önlemler
alınır:
a) Araştırma, geliştirme, öğretim
veya tanı amacıyla grup
2, grup 3 ve grup 4 biyolojik etkenlerle çalışmaların yürütüldüğü laboratuarlarda,
enfeksiyon riskini asgariye indirmek için Ek-V’te belirtilen önlemler alınır.
b) Risk
değerlendirmesini takiben biyolojik etkenin risk
derecesine göre fiziksel koruma düzeyi
tespit edilir ve Ek-V’te belirtilen önlemler alınır. Aşağıda belirtilen biyolojik etkenlerle çalışmalar;
1) Grup
2 biyolojik etkenler için koruma düzeyi en
az 2 olan,
2) Grup
3 biyolojik etkenler için koruma düzeyi en
az 3 olan,
3) Grup
4 biyolojik etkenler için koruma düzeyi en
az 4 olan,
çalışma alanlarında yürütülür.
c) İnsanda hastalığa yol açabilecek fakat asıl amaçları kültür veya onların konsantre halinde bulunmaları gibi biyolojik etkenlerle çalışmak olmayan,
biyolojik etkenleri içerip içermediği belirsiz olan maddelerle yapılan laboratuar çalışmalarında
koruma düzeyi en az 2 olan önlemler uygulanır. Bakanlıkça daha alt düzeydeki koruma önlemlerinin
yeterli olduğu belirtilmedikçe,
gerekli olduğu bilinen ya da şüphelenilen
durumlarda koruma düzeyi 3 veya 4 olan önlemler
uygulanır.
(2) Grup
2, grup 3 veya grup 4’te yer alan biyolojik etkenlerin kullanıldığı sanayi
proseslerinde aşağıdaki önlemler alınır;
a)
Birinci fıkranın (b) bendinde tanımlanan koruma ilkeleri, Ek-VI’da belirtilen uygulamaya yönelik önlemler
ve uygun prosedürler esas alınarak
sanayi proseslerine de uygulanır.
b) Grup
2, grup 3 veya grup 4’te yer alan biyolojik etkenlerin kullanılması ile ilgili risk
değerlendirmesine göre, bu
etkenlerin sanayide kullanılmasında alınması gereken önlemlerin
neler olduğuna karar vermeye Bakanlık yetkilidir.
(3) Çalışanlar için ciddi sağlık riski oluşturabilecek,
ancak kesin bir değerlendirme yapılamayan
biyolojik etkenlerle çalışmaların yapıldığı tüm işyerlerinde koruma düzeyi en az 3 olan önlemler alınır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE
19 – (1) 10/6/2004 tarihli ve 25488 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Biyolojik Etkenlere Maruziyet Risklerinin Önlenmesi Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Yürürlük
MADDE
20 – (1) Bu Yönetmelik
yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE
21 – (1) Bu Yönetmelik
hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.
Yönetmelik Ekleri |
15 Haziran 2013 Cumartesi
Biyolojik Etkenlere Maruziyet Risklerinin Önlenmesi Hakkında Yönetmelik
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder